Μια επιχειρηματική ευκαιρία ιστορικών διαστάσεων, το μέγεθος της οποίας εκτιμάται ότι μπορεί να φτάσει τα 500 δισεκατομμύρια ευρώ, διαμορφώνεται για τις ευρωπαϊκές εταιρείες που δραστηριοποιούνται εκτός του παραδοσιακού αμυντικού τομέα. Η εξέλιξη αυτή προκύπτει ως άμεσο αποτέλεσμα της δέσμευσης των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να κινητοποιήσουν επιπλέον κεφάλαια ύψους 800 δισεκατομμυρίων ευρώ για την άμυνα κατά την τετραετία 2026-2029.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Boston Consulting Group, αυτή η πρωτοφανής αύξηση των δαπανών θα δημιουργήσει νέα ζήτηση ύψους 220 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία αφορά ειδικά εταιρείες από τους κλάδους του λογισμικού, της αεροδιαστημικής, της αυτοκινητοβιομηχανίας, των ηλεκτρονικών, των τηλεπικοινωνιών και των logistics, που βρίσκονται εκτός των υφιστάμενων αμυντικών αλυσίδων αξίας. Η συγκυρία αυτή δεν αντιμετωπίζεται απλώς ως μια διαδικασία επανεξοπλισμού, αλλά ως ένας ισχυρός καταλύτης για τον ευρύτερο βιομηχανικό μετασχηματισμό της ηπείρου.
Η ανάλυση εμβαθύνει στις προοπτικές αυτών των έξι νευραλγικών κλάδων, με τον τομέα του λογισμικού και των συστημάτων πληροφορικής να ηγείται, διεκδικώντας μια αγορά 145 δισεκατομμυρίων ευρώ, με προβλεπόμενη αύξηση 240% την περίοδο 2024-2029. Οι ευκαιρίες εκτείνονται από την κυβερνοασφάλεια, που θα απορροφήσει το ένα τρίτο των σχετικών δαπανών και περιλαμβάνει λύσεις όπως ο έλεγχος αυθεντικότητας εικόνων μέσω τεχνολογίας blockchain, έως τις επιχειρησιακές τεχνολογίες, όπως οι προσομοιώσεις πεδίου μάχης με τεχνητή νοημοσύνη και η εκπαίδευση με επαυξημένη και εικονική πραγματικότητα, για τις οποίες ήδη καταγράφεται παγκόσμια ζήτηση άνω των 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Παράλληλα, ο τομέας της αεροδιαστημικής αναμένεται να προσελκύσει 102 δισεκατομμύρια ευρώ, με αύξηση 190%, εστιάζοντας στις υπηρεσίες συντήρησης, επισκευής και γενικής επισκευής, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη συνεργασία της AAR με την Delta TechOps σε συμβόλαιο 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την υποστήριξη του αμερικανικού αεροσκάφους P-8A Poseidon. Σύμφωνα με την έρευνα, οι νεοεισερχόμενοι στον κλάδο θα πρέπει να δημιουργήσουν ειδικούς χώρους υποστέγων και εξοπλισμό, ενώ στον υποτομέα των ηλεκτρονικών συστημάτων πτήσης, τα Υπουργεία Άμυνας μπορούν να διευκολύνουν την παραγωγή επιβάλλοντας τη χρήση αρχιτεκτονικών αρθρωτών, ανοικτών συστημάτων.
Η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία αντιμετωπίζει πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, καλείται να αξιοποιήσει μια αγορά 85 δισεκατομμυρίων ευρώ, με εκτιμώμενη ανάπτυξη 270%. Οι προοπτικές περιλαμβάνουν την ανάληψη ρόλου υπεργολάβου για την κατασκευή συστημάτων μετάδοσης κίνησης για μη επανδρωμένα οχήματα εδάφους, αλλά και τη μεταφορά τεχνογνωσίας από την ηλεκτροκίνηση και το λογισμικό αυτόνομης οδήγησης για την ανάπτυξη προηγμένων στρατιωτικών πλατφορμών, ενώ για την απόκτηση πρόσβασης στην αγορά, προτείνεται η επιδίωξη κοινοπραξιών με κύριους αμυντικούς αναδόχους.
Αντίστοιχα, ο τομέας των ηλεκτρονικών βρίσκεται ενώπιον μιας αγοράς 65 δισεκατομμυρίων ευρώ, με αύξηση 250%, καθώς οι ευρωπαϊκοί στρατοί σχεδιάζουν την απόκτηση περίπου 380 μαχητικών αεροσκαφών και 490 μη επανδρωμένων συστημάτων. Η ζήτηση εστιάζεται σε εξειδικευμένα εξαρτήματα όπως ραντάρ, ηλεκτρο-οπτικοί και υπέρυθροι αισθητήρες, και ανθεκτικοί ημιαγωγοί, με τις επενδύσεις αποκλειστικά για drones να υπολογίζονται σε 28 δισεκατομμύρια ευρώ, σε μια προσπάθεια δημιουργίας μιας κυρίαρχης ευρωπαϊκής παραγωγικής βάσης απέναντι στην κινεζική κυριαρχία.
Ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών θα διεκδικήσει μερίδιο από μια αγορά 45 δισεκατομμυρίων ευρώ, με προβλεπόμενη ανάπτυξη 260%. Οι ανάγκες επικεντρώνονται στην ανάπτυξη ασφαλών και κρυπτογραφημένων συστημάτων επικοινωνιών για το πεδίο της μάχης και στην υλοποίηση κυρίαρχων εθνικών δικτύων, κέντρων δεδομένων και υποδομών υπολογιστικού νέφους, έναν τομέα όπου οι ευρωπαϊκοί τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι καλούνται να καλύψουν το κενό ελλείψει hyperscalers.
Τέλος, ο τομέας της εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics) αντιμετωπίζει μια άμεση ευκαιρία ύψους τουλάχιστον 20 δισεκατομμυρίων ευρώ, με αύξηση 180%. Η εκτίμηση αυτή θεωρείται συντηρητική, καθώς περιλαμβάνει μόνο τις άμεσες στρατιωτικές δαπάνες και όχι το κόστος διαχείρισης των εφοδιαστικών αλυσίδων των ίδιων των αμυντικών βιομηχανιών. Η ζήτηση αφορά τη μεταφορά βαρέος εξοπλισμού, την αποθήκευση, την ψηφιοποίηση και την εκπαίδευση προσωπικού.
Ωστόσο, η πρόσβαση σε αυτή την προσοδοφόρα αγορά δεν είναι απρόσκοπτη. Οι νεοεισερχόμενες εταιρείες οφείλουν να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον με σημαντικές προκλήσεις, όπως η πολιτική προτεραιότητα στην ευρωπαϊκή προμήθεια, με στόχους για εγχώριες πηγές στο 50% έως το 2030 και 60% έως το 2035. Επιπλέον, οι πολύπλοκες και μακροχρόνιες διαδικασίες προμηθειών απαιτούν ισχυρή αρχική χρηματοδότηση για την κάλυψη πολυετών συμβάσεων.
Το ρυθμιστικό πλαίσιο παραμένει κατακερματισμένο και διαφορετικό σε κάθε κράτος-μέλος, με τις προτεραιότητες να υπόκεινται σε αλλαγές ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις. Αυτός ο κατακερματισμός οδηγεί σε μικρότερους όγκους παραγγελιών, εμποδίζοντας την επίτευξη οικονομιών κλίμακας.
Για την υπέρβαση αυτών των εμποδίων, ο ρόλος του δημόσιου τομέα χαρακτηρίζεται κρίσιμος. Η έρευνα συνιστά στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προχωρήσουν σε συντονισμό του στρατηγικού σχεδιασμού, ενοποίηση της ζήτησης μέσω κοινών προγραμμάτων προμηθειών και εναρμόνιση των κανονιστικών διαδικασιών.
ΠΗΓΗ: Digital Life
Δείτε το πλήρες άρθρο εδώ.
