Η Τουρκίαθέλει να καταστεί πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά με τους δικούς της όρους – Αδιαφορεί παντελώς για τις υποχρεώσεις και τους κανόνες – Ανοχή από κράτη μέλη που προωθούν την ειδική σχέση
Στη σκιά των πρόσφατων δηλώσεων του Ερντογάν ότι η Τουρκία ενδιαφέρεται ακόμη για να καταστεί πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η έκθεση προόδου αποδεικνύει πως ο στόχος απομακρύνεται μέρα με τη μέρα. Όμως δεν συμβαίνει το ίδιο με την… ειδική σχέση ανάμεσα στα δύο μέρη, που προωθούν έντονα κάποια κράτη μέλη. Στη βάση οικονομικών και άλλων συμφερόντων.
Η ετήσια έκθεση της Κομισιόνγια την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας φανερώνει πως στην πράξη η χώρα είναι ανέτοιμη να πλησιάσει έστω στον προθάλαμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια άλλη ερμηνεία που γίνεται από τις Βρυξέλλες είναι πως η Άγκυρα είναι απρόθυμη για να συμβαδίσει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τις αρχές και αξίες τις οποίες ακολουθούν οι «27». Όταν ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του δηλώνουν πως η χώρα τους ενδιαφέρεται να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια, εννοούν πως αυτό πρέπει να γίνει μόνο στη βάση των δικών τους όρων και αναγκών.
Ένας εκβιασμός, ο οποίος δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός για πάρα πολλούς και ευνόητους λόγους. Έτσι εάν η Τουρκία ενδιαφέρεται να καταστεί πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να εναρμονιστεί με όλα όσα αναφέρονται στη μακρά λίστα με τις υποχρεώσεις της, οι οποίες επαναλαμβάνονται στην έκθεση για τη διεύρυνση. Κράτος Δικαίου, δημοκρατία και εξωτερικές πολιτικές σχέσεις.
Οι διαπιστώσεις της Κομισιόν προκάλεσαν για άλλη μια χρονιά την έντονη αντίδραση της Άγκυρας, η οποία διαμαρτύρεται για… προκαταλήψεις. Ωστόσο αυτό που οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι τονίζουν δεν είναι παρά το αυτονόητο. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι κανόνες, οι οποίοι τηρούνται καθολικά από το σύνολο των κρατών μελών. Καμία υποψήφια προς ένταξη χώρα δεν μπορεί να επιλέξει σε ποιους από αυτούς θα συμμορφωθεί και σε ποιους όχι.
Για παράδειγμα δεν μπορεί η Τουρκία να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια πριν από τη λύση του Κυπριακού. Χωρίς προηγουμένως να έχει να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και χωρίς να αποσύρει τα κατοχικά στρατεύματα από το νησί. Χωρίς να αποσύρει την απειλή πολέμου σε βάρος της Ελλάδας, τα κυριαρχικά δικαιώματα της οποίας επίσης αμφισβητεί.
Όπως δεν μπορεί η κυβέρνηση της χώρας να παρεμβαίνει απροκάλυπτα ή μη στη Δικαιοσύνη και τον Τύπο. Ή να αγνοεί αποφάσεις του ΕΔΑΔ, όπως η πρόσφατη απόρριψη της έφεσης επί της απόφασης για τη φυλάκιση του Ντεμιρτάς. Και ο Ερντογάν να δηλώνει εριστικά πως δεν αναγνωρίζει τα «κριτήρια της Κοπεγχάγης», αλλά τα «κριτήρια της Άγκυρας».
Αυτό δεν μπορεί να κανονικοποιηθεί, ούτε να αποτελέσει βάση ακόμη και για την ειδική σχέση που προωθείται. Όπως για παράδειγμα στον τομέα της άμυνας, με τις μεθοδεύσεις κάποιων για συμπερίληψη της Τουρκίας στο SAFE. Ή η οικονομική συνεργασία και οι αστερίσκοι για θεωρήσεις εισόδου. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
ΠΗΓΗ: Cyprus Times
Δείτε το πλήρες άρθρο εδώ.
