Table of Contents
Όσο περνούν οι ημέρες, οι κινητοποιήσεις των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των μελισσοκόμων και των αλιέων που βρίσκονται στα μπλόκα σε όλη τη χώρα κλιμακώνονται ολοένα και περισσότερο.
Την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου, είδαμε τον αποκλεισμό του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, όπου εκπρόσωποι του πρωτογενούς τομέα παραγωγής από τη Μακεδονία, αλλά και από κοντινές περιοχές, έδωσαν δυναμικό παρών, ανάμεσά τους και ο πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, Κώστας Τζέλλας.
Από το μπλόκο της Νίκαιας στην πόλη της Λάρισας
Την ίδια στιγμή, στο μπλόκο της Νίκαιας οι αγρότες προετοίμαζαν τα δικά τους επόμενα βήματα. Οργανώθηκαν και παρατάχθηκαν με τρακτέρ στην έξοδο του μπλόκου, προκειμένου να προχωρήσουν σε μία μηχανοκίνητη πορεία μέχρι το κέντρο της πόλης, ώστε να διαμαρτυρηθούν έξω από τα γραφεία των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, του Χρήστου Καπετάνου, του Μάξιμου Χαρικόπουλου και του Χρήστου Κέλλα. Πράγματι, γύρω στις 18:00 το απόγευμα έφτασαν στο πρώτο γραφείο. Στο καθένα πετούσαν συμβολικά σανό, κόρναραν και φώναζαν συνθήματα κατά της κυβέρνησης.
Κόσμος βρισκόταν στους δρόμους και παρακολουθούσε τι συνέβαινε. Στη διαδρομή από το ένα γραφείο στο άλλο απλοί πολίτες που δεν έχουν σχέση με τον πρωτογενή τομέα παραγωγής σήκωναν τις γροθιές τους ως ένδειξη αλληλεγγύης, ενώ αυτοκίνητα κόρναραν μαζί τους.
Στο γραφείο του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Τελευταία στάση αυτής της μηχανοκίνητης πορείας ήταν το γραφείο του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και υφυπουργό στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, Χρήστου Κέλλα. Εκεί πλήθος κόσμου πέρα των αγροτών, ήταν εκεί και έγιναν ένα με το πλήθος διαδηλώνοντας.
Αντιπροσωπεία των αγροκτηνοτρόφων κατάφερε να μπει στην είσοδο του γραφείου του υφυπουργού, όμως δεν κατάφεραν να φτάσουν μέχρι και πάνω.
Το μόνο που έβλεπες στον πεζόδρομο της οδού Κούμα, ήταν αγανάκτηση, κούραση και πολλή οργή. Από τον πιο απλό πολίτη μέχρι τον τελευταίο αγρότη μπορούσε κανείς να δει στα μάτια του την απόγνωση.
Πολίτες και αγρότες γίνονται ένα
Μικρές παρέες από το ένα σημείο στο άλλο συζητούσαν για τα αιτήματα των εκπροσώπων του πρωτογενούς τομέα παραγωγής. Μια κυρία εξηγούσε σε μία άλλη πόσο ελλιπείς είναι οι αποζημιώσεις για τους αγρότες, όταν τα τρακτέρ μπορεί να ξεπερνάνε τις 150.000 ευρώ. Ένας νεαρός συζητούσε με τον φίλο του για την καταστροφή που πέρασε ένας κοινός τους γνωστός, όταν αναγκάστηκε να σφάξει τα ζώα του, λόγω της ευλογιάς των αιγοπροβάτων.
Τα προβλήματα, τα αιτήματα, μπορούσε κανείς να τα δει και να τα ακούσει εκείνη την ώρα, μπροστά στα μάτια του. «Από το καλοκαίρι, ειδικά τα παιδιά των κτηνοτρόφων ξεκίνησαν να ρωτάνε “μπαμπά έχουμε να πληρώσουμε τα φροντιστήρια”. Ξέρεις τι είναι παιδιά να κλαίνε μαθητές του 19 και του 20, να σηκώνονται το πρωί και να ρωτάνε, αν είναι καλά τα ζώα της οικογένειας;», τονίζει στο «ΒΗΜΑ» η Σίσσυ Φούντα δεντροκαλλιεργητής από τον Τύρναβο. «Τα παιδιά δεν έχουν τη διάθεση να πάνε στα σχολεία, να πάνε στα φροντιστήρια και θέλουν να παλέψουν μαζί μας. Γιατί ζούνε αυτό που ζούμε. Επηρεάζονται τα παιδιά», συμπληρώνει η Λίλιαν Νιάκα επίσης δεντροκαλλιεργητής από τον Τύρναβο.
Η κόρη της Λίλιαν, η Γεωργία, είναι 17 χρονών και βρίσκεται στο πλευρό της μαμάς της «δεν ξέρουμε το πώς θα κινηθούμε μετά τις Πανελλήνιες. Κοιτάμε να περάσουμε στην πόλη μας, για να μη χρειαστεί να πληρώσουμε ενοίκια, ρεύματα και όλα αυτά. Άρα περιορίζεται το μέλλον μας», εξηγεί από τη δική της πλευρά.
«Μεγαλώσαμε μέσα σε αυτό και την αγαπάμε τη δουλειά»
Μετά από αυτή τη διαμαρτυρία επιστρέψανε στα μπλόκα. «Τα πράγματα είναι δύσκολα, πλέον δεν μπορούμε να επιβιώσουμε στις δουλειές μας, στα χωριά μας δεν μπορούμε να μείνουμε», λέει ο Νίκος ένας νέος αγρότης 28 χρονών, ο οποίος έχει τελειώσει τη Γεωργική Σχολή στη Λάρισα και ασχολείται με την παραγωγή ροδάκινων και τριφυλλιών. «Πρέπει να μας βοηθήσει η κυβέρνηση, για να μείνουν και νέοι στα χωρία», συνεχίζει.
Μάλιστα, ο ίδιος τονίζει ότι πολλά άτομα της ηλικίας του έχουν φύγει στο εξωτερικό, ή ασχολούνται με άλλες δουλειές μακριά από τα χωράφια των γονιών τους, προκειμένου να επιβιώσουν. Όμως, ο Νίκος επισημαίνει πως: «Μεγαλώσαμε μέσα σε αυτό και την αγαπάμε τη δουλειά».
Ο Γιάννης είναι 24 και ασχολείται με τις δεντροκαλλιέργιες. Έχει τελειώσει γεωπόνος, ώστε να ασχοληθεί με τα κτήματα των δικών του. «Είμαι ο μόνος που μπορώ να σκεφτώ από τους συμμαθητές μου που έχουν μείνει εδώ», αναφέρει. «Αλλά αν δεν έχεις δουλειά, τι να κάνεις», σχολιάζει ο φίλος του ο Γιάννης 33 χρονών επίσης γεωπόνος.
Το μέλλον του πρωτογενούς τομέα παραγωγής δε βρίσκεται πλέον μόνο στα χέρια των νέων παιδιών που έχουν μείνει πίσω και προσπαθούν να κρατήσουν τα χωράφια τους. Αλλά και στο αν η πολιτεία θέλει να κρατήσει αυτούς τους νέους ανθρώπους στη χώρα τους και στην περιοχή τους.
Οι κρίσιμες αποφάσεις
Η σημερινή Πανελλαδική Συνδιάσκεψη των αγροτών στη Νίκαιας της Λάρισας θα είναι καθοριστική για τη συνέχεια των μπλόκων και των αγροτικών κινητοποιήσεων. Όλοι οι εκπρόσωποι του πρωτογενούς τομέα παραγωγής θα βρεθούν εκεί, προκειμένου να συγκεντρώσουν τα αιτήματά τους και να τα θέσουν σε μία κοινή βάση.
Όπως είπε ο Θανάσης Βάγγος στο «Βήμα», ο οποίος έζησε και τις ιστορικές αγροτικές κινητοποιήσεις του 1996, «τώρα εδώ δεν είμαστε χωρισμένοι σε “Κόκκινους” και “Γαλάζιους”. Τώρα είμαστε όλοι μαζί μία γροθιά και έχουμε αφήσει τις κομματικές μας ταυτότητες στο σπίτι. Αγωνιζόμαστε για το μέλλον μας».
ΠΗΓΗ: To Vima
Δείτε το πλήρες άρθρο εδώ.
