Table of Contents
Περισσεύουν τούτο τον καιρό οι κινήσεις στην εγχώρια επιχειρηματική σκηνή. Εξαγορές, συγχωνεύσεις, μετοχικές συνεργασίες, συμμαχίες και γενικώς επεκτάσεις και διευρύνσεις απασχολούν τους πάντες, είναι στην κυριολεξία στην ημερήσια διάταξη.
Δεν υπάρχει σημαντικό επιχειρηματικό σχήμα στη χώρα που να μην βρίσκεται σε διαδικασία μεγέθυνσης. Ευνοούνται, είναι αλήθεια, από τις θετικές προοπτικές, από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα – εντός και εκτός της χώρας – από αυτή την αίσθηση αδιατάρακτης, σταθερής κατά τα φαινόμενα, αναπτυξιακής τάσης που επικρατεί στην ελληνική οικονομία.
Μετασχηματισμός
Οσοι παρακολουθούν από κοντά την ακμάζουσα τα τελευταία χρόνια ελληνική επιχειρηματική κοινότητα γνωρίζουν ότι εδώ και καιρό έχει εισέλθει σε φάση μετασχηματισμού και ολοκλήρωσης, όπως λένε οι οικονομολόγοι, όπου «το άριστο μέγεθος μεγαλώνει».
Στα χρόνια της σταθεροποίησης, που ακολούθησαν τα πέτρινα χρόνια της ύφεσης μεγάλης και της βαθιάς οικονομικής κρίσης, οι μεγαλύτερες των ελληνικών επιχειρήσεων εξυγιάνθηκαν, μετασχηματίστηκαν, διεθνοποιήθηκαν και απέκτησαν πιο ολοκληρωμένες μορφές οικονομικής διαχείρισης και εταιρικής διακυβέρνησης, με αποτέλεσμα να ανακτήσουν, να μονιμοποιήσουν την κερδοφορία τους και να απευθυνθούν με αξιώσεις στις κεφαλαιαγορές ώστε να χρηματοδοτήσουν χωρίς εμπόδια τα όποια επενδυτικά τους σχέδια.
Στις διαμεσολαβούσες πολυεθνικές εταιρείες συμβούλων κοινή είναι η πεποίθηση ότι υπό την επίδραση ακριβώς αυτών των νέων συνθηκών η διαδικασία μετασχηματισμού και μεγέθυνσης των ισχυρότερων ελληνικών επιχειρηματικών σχημάτων επιταχύνεται και αποκτά γοργούς ρυθμούς.
Μεγάλες ταχύτητες
Αυτή επιτάχυνση εξηγεί και την επαύξηση των επιχειρηματικών συμφωνιών, των περίφημων deals που συστηματικά προπαρασκευάζονται τελευταία σε όλους τους κλάδους. Ακόμη και ο θεωρούμενος ολοκληρωμένος τραπεζικός κλάδος κινείται με μεγάλες ταχύτητες.
Η ανατροπή ισορροπιών που επήλθε στην τραπεζική αγορά με την «προκλητική» για πολλούς εξαγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής από την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία «χρύσωσε» πραγματικά το πολυεθνικό CVC, έθεσε σε κίνηση διαδικασίες αναπλήρωσης από τις άλλες συστημικές τράπεζες.
Η Εθνική Τράπεζα, για παράδειγμα, που σε λίγα χρόνια έχασε, εξαιτίας κοντόφθαλμων και επιχειρηματικά αντιοικονομικών εν τέλει επιλογών, το προνόμιο πρόσβασης στην ανερχόμενη και συνδεδεμένη ασφαλιστική αγορά, αναμένει εναγωνίως την κρίση και αξιολόγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού για το συγκεκριμένο deal της Πειραιώς, αλλά ταυτόχρονα αναζητεί αντίβαρα κάλυψης των κενών.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο τραπέζι του διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Παύλου Μυλωνά υπάρχουν προς αξιολόγηση 10 πιθανές επιχειρηματικές πράξεις στην εγχώρια ασφαλιστική αγορά.
Βολιδοσκόπηση
Ωστόσο η σημαντικότερη πρόσκληση συνδέεται με το ενδεχόμενο απόκτησης της ελβετικής EFG International, η οποία παρέχει σχεδόν αποκλειστικά προϊόντα και υπηρεσίες ιδιωτικής τραπεζικής (private banking) και το 45% αυτής κατέχεται από τον έλληνα μεγαλοκεφαλαιούχο και επενδυτή Σπύρο Λάτση.
Πληροφορίες φέρουν τη Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας να αξιολογεί την περίπτωση της EFG και να βολιδοσκοπεί τον έλληνα κροίσο. Ενδεχόμενη απόκτηση του ελέγχου της εξειδικευμένης ελβετικής τράπεζας θα έδινε άλλη διάσταση και άλλες δυνατότητες στην Εθνική Τράπεζα. Περιττό να σημειώσουμε ότι η EFG έχει διεθνές πελατολόγιο, απασχολεί περίπου 3.000 εργαζομένους, ο τζίρος της ξεπερνά το 1,5 δισ. δολάρια και τα ετήσια κέρδη της είναι περισσότερα από 300 εκατ. δολάρια.
Ο πόλεμος του γιαουρτιού
Επίσης, ο τομέας των τροφίμων βρίσκεται σε διαρκή κίνηση το τελευταίο διάστημα. Αυτόν τον καιρό βρίσκεται σε εξέλιξη ο πόλεμος του γιαουρτιού. Μετά την εξαγορά της Δωδώνης από τους Τρικαλινούς της Ολυμπος όλος ο κλάδος του γάλακτος, του γιαουρτιού και των τυριών βρίσκεται σε κίνηση. Οι ισχυρότερες ομοειδείς του κλάδου βολιδοσκοπούν τις μικρότερες και η συγκέντρωση φαντάζει αναπόφευκτη.
Ολες οι μικρές τοπικές γαλακτοκομικές μονάδες διεκδικούνται από μεγαλύτερες. Μικρές εταιρείες με ετήσια ακαθάριστα έσοδα ακόμη και 20 εκατ. ευρώ είναι αδύναμες στις τρέχουσες εμπορικές συνθήκες. Το όποιο συγκριτικό πλεονέκτημα, σε επίπεδο ποιότητας για παράδειγμα, δεν επαρκεί για την επέκτασή τους, καθώς ο χαμηλός τζίρος και οι μικρές παραγωγές περιορίζουν τη διαπραγματευτική τους θέση απέναντι στις ισχυρές εμπορικές αλυσίδες και έτσι η «παράδοσή» τους στις μεγαλύτερες μοιάζει σχεδόν αναπότρεπτη.
Επιταχύνονται οι εξελίξεις
Σε συνδυασμό μάλιστα με τη βούληση των ισχυρότερων για μεγέθυνση οι εξελίξεις επιταχύνονται.
Καταλύτης για τις εξελίξεις στο συγγενές τρίγωνο γάλακτος, γιαουρτιού και τυριών αναμένεται να αποτελέσει η προπαρασκευαζόμενη πώληση της Vivartia, που ελέγχει τα γαλακτοκομικά προϊόντα της ΔΕΛΤΑ.
Το fund CVC που αναπροσαρμόζει τις επενδύσεις του στην Ελλάδα ετοιμάζεται να πουλήσει τη Vivartia και αποκτά εξαιρετικό ενδιαφέρον το ενδεχόμενο να τη διεκδικήσει ο πρόεδρος του ΣΕΒΣπύρος Θεοδωρόπουλος, οποίος εδώ και χρόνια κινείται δυναμικά στον χώρο των τροφίμων.
Να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος του ΣΕΒ είχε αναλάβει σε ανύποπτο χρόνο το συγκεκριμένο σχήμα και πλέον είναι συνδεδεμένος με την αξιόμαχη ΜΕΒΓΑΛ της κυρίας Χατζάκη, καθώς κατέχει το 20% της βορειοελλαδίτικης γαλακτοβιομηχανίας.
Ενδεχόμενη εξαγορά της Vivartia από τον κ. Θεοδωρόπουλο θα προκαλέσει μεγάλη αναδιάταξη στον κλάδο και προφανέστατα θα προσφέρει το έναυσμα για νέο κύκλο εξαγορών και διεκδικήσεων στον συγκεκριμένο κλάδο. Πολλοί στην επιχειρηματική αγορά κάνουν λόγο για τον ήδη, όπως θεωρούν, «πόλεμο του γιαουρτιού», ο οποίος προφανώς θα έχει συνέχεια.
Η μάχη του Διονύσου
Αν λοιπόν το τρίγωνο γάλακτος, γιαουρτιού και τυριών δώσει νέα μεγάλα γεγονότα, τότε και οι διεκδικήσεις θα επαυξηθούν σε όλη τη ζώνη των τροφίμων. Και αναπόφευκτα θα επεκταθούν στη ζώνη των ποτών, ιδιαιτέρως στον κλάδο της οινοποίησης.
Στον συγκεκριμένο κύκλο λειτουργούν περίπου 1.600 αξιόπιστοι αμπελώνες και σύγχρονα οινοποιεία, που τα τελευταία χρόνια έχουν να επιδείξουν παραγωγικές επιδόσεις και ποιοτικά κρασιά, τα οποία άνετα μπορούν να συγκριθούν με διεθνώς αναγνωρισμένες μπράντες και ετικέτες. Και εδώ ωστόσο το μικρό μέγεθος μειονεκτεί, οι δυνατότητες τροφοδοσίας μεγάλων αγορών είναι περιορισμένες και οι εξαγωγές επίσης δύσκολες.
Οπότε εκτιμάται ότι οι τάσεις συγκέντρωσης παρατηρούνται στα τρόφιμα θα επεκταθούν και στις αμπελουργίες. Ηδη η ελληνοσουηδική Premia έχει ανοίξει τον χορό των εξαγορών και των συγχωνεύσεων.
Εξαγόρασε εδώ και καιρό τον Μπουτάρη της Νάουσας, πιο πρόσφατα απέκτησε τη Σεμέλη της Νεμέας από τον Μιχάλη Σάλλα και όπως όλα δείχνουν θα επιμείνει με νέες εξαγορές. Αντίστοιχες κινήσεις αναμένονται από τις δυναμικές οινοποιητικές μονάδες της Πελοποννήσου και της Βόρειας Ελλάδος, οι οποίες βλέπουν το τοπίο να αλλάζει, το άριστο μέγεθος να μεγαλώνει και τη σύγχρονη μάχη του Διονύσου να θεριεύει.
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύεται από το : ToVima.gr
