Πριν από σχεδόν 40 χρόνια, στα βάθη του Ειρηνικού, εντοπίστηκε ένα μοναδικό φάλτσο κάλεσμα σε συχνότητα 52 Hertz, που δεν ταίριαζε με τις γνωστές φωνές φαλαινών, όπως της γαλάζιας ή της πτεροφάλαινας. Η «Φάλαινα 52», όπως ονομάστηκε, δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ καθαρά, αλλά η φωνή της έχει καταγραφεί πολλές φορές. Κάποιοι επιστήμονες θεωρούν ότι μπορεί να πρόκειται για υβρίδιο ανάμεσα σε γαλάζια φάλαινα (Balaenoptera musculus) και πτεροφάλαινα (Balaenoptera physalus), γνωστό και ως “flue”. Οι υβριδικές φάλαινες αυξάνονται, πιθανώς λόγω της κλιματικής αλλαγής που φέρνει κοντά διαφορετικά είδη στις ίδιες περιοχές αναπαραγωγής.
Η υβριδοποίηση στις φάλαινες είναι φαινόμενο που μελετάται περισσότερο χάρη στη σύγχρονη γονιδιωματική τεχνολογία, η οποία αποκαλύπτει παλαιότερες γενετικές διασταυρώσεις που δεν ήταν ανιχνεύσιμες μέσω μορφολογίας. Ωστόσο, τα flues εγείρουν ανησυχίες επειδήπολλά αρσενικά είναι στείρα, και η αναπαραγωγή τους δεν συμβάλλει στη διατήρηση του πληθυσμού. Η αύξηση των υβριδίων μπορεί να μειώσει τη γενετική ποικιλομορφία των ειδών και να οδηγήσει σε οικολογικές ανισορροπίες, αφού οι υβριδικές φάλαινες δεν καλύπτουν πλήρως τους ρόλους των γονικών τους ειδών στο οικοσύστημα.
Παρόμοιες ανησυχίες υπάρχουν για άλλους θαλάσσιους πληθυσμούς, όπως οι όρκες του Ειρηνικού Βορειοδυτικά και οι δεξιόχειρες φάλαινες του Βόρειου Ατλαντικού. Οι επιστήμονες φοβούνται πως η υβριδοποίηση, αν και φυσική σε κάποιο βαθμό, μπορεί να επιταχυνθεί από την ανθρώπινη επίδραση, θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση αυτών των ειδών. Η ιστορία της Φάλαινας 52 μπορεί τελικά να αποτελεί προειδοποίηση για τις βαθύτερες αλλαγές που συμβαίνουν στους ωκεανούς μας.
