Ο δανεισμός ενός νεαρού ποδοσφαιριστή, δεν είναι τιμωρία. Είναι πρόκληση. Είναι τεστ χαρακτήρα. Και στην περίπτωση του Ευθύμιου Κουλούρη (φωτό) και του Δημήτρη Γιαννούλη, ήταν το εισιτήριο για την εκτόξευση. Δεν μιλάμε για αφηγήματα. Μιλάμε για πράξεις, για ποδοσφαιρικά βήματα με αντίκρισμα, που έφεραν τίτλους, διεθνείς συμμετοχές και αναγνώριση. Η Ανόρθωση τους έδωσε χώρο, εκείνοι έδωσαν απαντήσεις.
Δέκα χρόνια μετά, ο πρώτος είναι κορυφαίος παίκτης στην Πολωνία και κατακλύζεται από προτάσεις εκατομμυρίων. Ο δεύτερος, βασικός στην Μπουντεσλίγκα και με πενταετή παρουσία προηγουμένως στη Νόριτς. Αμφότεροι, πέρασαν το ίδιο μονοπάτι του ΠΑΟΚ. Όχι από σύμπτωση, αλλά από ανάγκη να δουλέψουν, να ξεφύγουν από τον πάγκο, να μη βαλτώσουν στα «αν». Δεν είχαν τις φαντασιώσεις που βασανίζονται ορισμένοι σήμερα: ότι ένας δανεισμός ισοδυναμεί με αποτυχία ή –ακόμη χειρότερα– με προσβολή.
Η ιστορία, λοιπόν, λέει κάτι ξεκάθαρο: οι καλοί παίκτες επιβιώνουν παντού. Αν έχουν μυαλό, υγεία και επαγγελματισμό, ο χρόνος λειτουργεί υπέρ τους. Αν βλέπουν τον δανεισμό ως εφαλτήριο, κι όχι ως προσβολή. Το πρόβλημα δεν είναι η ηλικία. Δεν είναι ο προορισμός. Είναι η νοοτροπία.
Αν δεις το ταξίδι ως τιμωρία, δεν θα φτάσεις ποτέ. Αν το δεις ως ευκαιρία, έχεις πιθανότητες να γράψεις τη δική σου ιστορία. Το ποδόσφαιρο δεν περιμένει. Και οι ευκαιρίες δεν ξαναπερνούν δεύτερη φορά. Μερικοί το κατάλαβαν. Άλλοι… ακόμα γκρινιάζουν.
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύεται από το : Goal News
