Μπορεί το αίτημα τοπικών φορέων κάποιων περιοχών για λειτουργία πανεπιστημιακών σχολών στην περιοχή ή στην επαρχία τους να έχει μια λογική, ιδιαίτερα εάν τα επιχειρήματα τους στηρίζονται αποκλειστικά στο κομμάτι της εξυπηρέτησης και κάλυψης επιστημονικών αναγκών και παροχής ευκαιριών σε νέους της, ωστόσο πρόκειται για ένα ζήτημα ιδιαίτερα σημαντικό. Και είναι από αυτά τα ζητήματα, που δυστυχώς εύκολα μπορούν να μπουν στο επίκεντρο λαϊκισμού ή ανέφικτων προσδοκιών.
Η ανάπτυξη της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας χρειάζεται σοβαρότητα. Το μέγεθος της Κύπρου, ο αριθμός πανεπιστημίων που έχει (12 προς το παρόν), άλλα που θα έρθουν με τη νομοθεσία για τα παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, δεν σηκώνουν πρόχειρους σχεδιασμούς και κουτουρού αποφάσεις. Γιατί στο τέλος της μέρας είναι ορατό το ενδεχόμενο κάποια από αυτά να φυτοζωούν, φοιτητές να μείνουν εκτεθειμένοι, φορολογούμενοι πολίτες να πληρώσουν τη νύφη – όπως πάντα – και περιοχές να μη βοηθηθούν όπως αναμένεται.
Τα πανεπιστήμια δεν είναι καταστήματα που με ευκολία ανοίγουν και αν δεν μας βγει τα κλείνουμε. Θέλουν υποδομές, θέλουν ακαδημαϊκούς, διοικητικό προσωπικό, εργαστήρια, γραφεία, επιστήμονες, φοιτητές! Θέλουν εκατομμύρια ευρώ. Το σημαντικότερο δε, να προστατέψουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης που προσφέρουν, η οποία επιβάλλεται να είναι η ίδια για όλους τους φοιτητές τους. Επομένως, προσοχή, καλοί σχεδιασμοί και νούσιμα βήματα.
ΛΙΑ
Πηγή: Φilenews
