Νέο κάλεσμα Χριστοδουλίδη για διαπραγμάτευση με την Τουρκία για ΑΟΖ – Δεν θα ανταποκριθεί η Άγκυρα – Οι προϋποθέσεις και τα ανυπέρβλητα εμπόδια – Ενόχληση στα κατεχόμενα για τις δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας
Διαστάσεις άρχισε να προσλαμβάνει η μεγάλη ενόχληση των κατεχομένων για τους ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τουρκία. Ο απευθείας διάλογος που εγκαινιάστηκε τα τελευταία χρόνια και η πρόθεση Χριστοδουλίδη να συζητήσει με την Άγκυρα θέματα κυριαρχίας, προκαλούν εκνευρισμό σε εκπροσώπους του ψευδοκράτους.
Advertisement
Ενόχληση και εκνευρισμός που εμπίπτει στο πλαίσιο της ειρωνείας, αφού είναι ξεκάθαρο ότι διαχρονικά οι αποφάσεις για τη στάση της τουρκικής πλευράς στο Κυπριακό δεν λαμβάνονται στην κατεχόμενη Λευκωσία αλλά στην Άγκυρα. Ωστόσο το τρίδυμο Τατάρ – Όζτουρκλερ – Χασίπογλου αισθάνονται προσβεβλημένοι κάθε φορά που τίθεται θέμα απευθείας συζήτησης της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τουρκία.
Εκτός από τα πολλά παραδείγματα συναντήσεων αξιωματούχων των δύο χωρών τα τελευταία χρόνια, στην Γενεύη ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης κατέστησε σαφές ότι είναι πρόθυμος να συζητήσει συγκεκριμένα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με την Τουρκία. Η τοποθέτηση του αρχικά «χάθηκε» μέσα στη μεγάλη ροή πληροφοριών για τα αποτελέσματα της πενταμερούς. Μέχρι το περασμένο Σαββατοκύριακο και τις δηλώσεις του στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για το θέμα του καθορισμού θαλάσσιων συνόρων.
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης είπε συγκεκριμένα ότι «αν η Τουρκία είναι έτοιμη να συζητήσει με την Κυπριακή Δημοκρατία για τον καθορισμό των θαλάσσιων μας συνόρων στα βορειοδυτικά, εμείς είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε». Δεν είναι το πρώτο κάλεσμα, καθώς σε ανάλογη κίνηση είχε προβεί και ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, θέτωντας την προϋπόθεση της αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.
Το κάλεσμα αφορούσε και αφορά απευθείας διάλογο για καθορισμό με βάση τη μέση γραμμή ή προσφυγή σε επιδιαιτησία μέσω της νομικής οδού. Στην πράξη όμως η Άγκυρα αρνείται να μπει σε διάλογο αφού δεν αναγνωρίζει και δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Διαφωνεί με την πρόνοια που δίνει το δικαίωμα σε νησιά να έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Αυτή η θέση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο, ωστόσο εξυπηρετεί το τουρκικό αφήγημα για τη Γαλάζια Πατρίδα. Η Τουρκία διεκδικεί τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, προσπερνώντας τις περιοχές θαλάσσιες δικαιοδοσίας της Ελλάδας και της Κύπρου.
Στην περίπτωση του Αιγαίου θεωρεί πως η συμφωνία πρέπει να κλείσει βάσει της αρχής της ευθυδικίας, καθώς πιστεύει πως πρόκειται για «ειδική περίσταση». Στην περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας -ακόμη κι αν δεν την αναγνωρίζει- η Άγκυρα πιστεύει πως το νησί δικαιούται μόνο χωρικά ύδατα 12 ναυτικών μιλίων. Άρα τα θαλάσσια σύνορα της καθορίζονται στη μέση γραμμή που χωρίζει τα τουρκικά παράλια από την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τον Λίβανο και την Συρία. Με εξαίρεση τη θαλάσσια περιοχή που με παράνομη συμφωνία απέδωσε στο ψευδοκράτος.
Η εντελώς παράλογη αξίωση της Τουρκίας εμποδίζει τη διεξαγωγή μια σοβαρής διαπραγμάτευσης για το θέμα του καθορισμού ΑΟΖ. Όμως η Άγκυρα δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει αυτή την πολιτική και να ακολουθήσει τους νόμους που ακολουθεί ο υπόλοιπος πλανήτης (με ελάχιστες εξαιρέσεις κρατών). Όπως και η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα μπει σε συζήτηση με τα κατεχόμενα για το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο θεωρεί πως μπορεί να επιλυθεί μόνο με συμφωνία ανάμεσα στην Λευκωσία και την Άγκυρα.
Πηγή: Cyprus Times
