Αλήθεια υπάρχει κι άλλος λαός πάνω στη γη που είναι τόσο ξεροκέφαλος όσο είναι οι Κύπριοι; Που παρά τα όσα παθήματα και όσα έχει βιώσει επιμένει στο ίδιο μοτίβο και να θεωρεί πως όλα είναι δεδομένα. Ούτε κι αυτή ακόμα η καταστροφή του 1974 δεν τον έκανε να αλλάξει νοοτροπία και αυτό φάνηκε στην πορεία.
Βλέπουμε όλοι μας κάθε μέρα τα παράπονα και τις διαμαρτυρίες των φίλων από την Πάφο για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν με το νερό. Ζητούν στήριξη από το κράτος, ζητούν αφαλατώσεις. Έχουν ανάγκη το νερό, όπως βεβαίως όλοι οι άνθρωποι σ’ αυτό τον τόπο.
Ίσως πολλοί εξ αυτών να μην θυμούνται ποια ήταν οι προσέγγιση των ηγητόρων της Πάφου όταν άλλες περιοχές διψούσαν και είχαν ανάγκη από νερό. Όταν οι τότε κυβερνώντες για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες και το κόστος μεταφοράς νερού σκέφτονταν για μια κοινή τιμολογιακή πολιτική. Έντονοι οι Πάφιοι δήλωναν ότι οι ίδιοι έχουν νερό και γιατί να επωμιστούν το κόστος για το νερό των Λευκωσιατών; Να προσθέσω και τις αντιδράσεις κατά της δημιουργίας μονάδας αφαλάτωσης στην Επισκοπή με τη συμμετοχή ενός γαϊδουριού!
Αμφότεροι πίστευαν ότι είχαν να νερό για μια ζωή και ποτέ δεν θα διψούσαν. Ήταν άνετοι και δεν τους ένοιαζε.
Όπως και δεν ένοιαζε όλους εκείνους με το overdraft των πιστωτικών/χρεωστικών καρτών και ξόδιαζαν αφειδώλευτα. Ήταν cool με τα έξοδά τους θεωρώντας πως οι τράπεζες έχουν τόσα πολλά που μπορούν και οι ίδιοι να ξοδεύουν όσα γουστάρουν. Και στο γνωστό κυπριακό ερώτημα «μα που τα βρίσκουν και κάμνουν έτσι ζωή;» έπεφτε η χαρακτηριστική ατάκα με συνοδευτικό χάχανο… «έχουν οι κάρτες»!
Πολλοί λοιπόν πίστευαν ότι θα πληρώνουν εσαεί οι κάρτες για λογαριασμό τους και αφού οι τράπεζες δεν θα κλείσουν ποτέ θα μπορούν μια ζωή να χρωστάνε με την άνεσή τους. Μέχρι που έφτασε το 2013 και όλα άλλαξαν.
Γνωστές οι ιστορίες με τις Κυπριακές Αερογραμμές που κάποιοι αισθάνονταν ότι ήταν δικό τους αμπελοχώραφο και ξόδευαν μέχρι και για ξενύχτια στα αθηναϊκά κέντρα διασκέδασης, γιατί είχαν ως δεδομένο ότι δεν θα κλείσει ποτέ, το κράτος έχει λεφτά να τις συντηρεί για πάντα. Μέχρι που έκλεισαν…
Η «τεχνογνωσία» των Κυπριακών Αερογραμμών μεταφέρθηκε στο σήμερα και στο Γενικό Σχέδιο Υγείας. Τότε όμως ήταν μετρημένοι εκείνοι που «έτρωγαν» από τις Κ.Α. σε αντίθεση με σήμερα που είναι πολλοί, και με πολλές χιλιάδες να πιστεύουν ότι είναι ένα σχέδιο υγείας για το οποίο το κράτος δίνει αβέρτα λεφτά και άρα μπορεί να το εκμεταλλεύονται στο έπακρο.
Οι γιατροί πληρώνονται από το ΓεΣΥ για όσους ασθενείς έχουν γραμμένους και όχι για όσους ασθενείς εξετάζουν. Ενώ η λογική λέει πως κάποιος πληρώνεται για τη δουλειά που παράγει και όχι και για δουλειά που δεν παράγει, οι γιατροί του ΓεΣΥ εξετάσουν δεν εξετάσουν στο τέλος πληρώνονται για όσους ασθενείς έχουν εγγεγραμμένους. Το εάν εγώ κι εσείς δεν πήγατε για εξετάσεις δεν είναι ευθύνη του γιατρού αλλά δική μας που δεν ασθενήσαμε για να εκμεταλλευθούμε το σύστημα!
Υπάρχουν και εκείνες όλες οι χιλιάδες που μόλις «ανακάλυψαν» το ΓεΣΥ δεν έμεινε εξέταση που δεν ήθελαν να κάνουν. Όχι γιατί ξαφνικά έπεσαν όλες οι αρρώστιες πάνω τους, αλλά γιατί «είναι δωρεάν από το ΓεΣΥ». Πιστεύουν ότι όλα τα έξοδα είναι δωρεάν από το κράτος και κανείς δεν πληρώνει. Και άρα έχουν κάθε δικαίωμα, αφού είναι δωρεάν, να εκμεταλλευθούν το σύστημα.
Πριν τέσσερα-πέντε χρόνια όλοι έτρεμαν μπας και ο γιατρός τους στείλει για MRI. Κατηγορούσαν τους γιατρούς ότι προσπαθούσαν να βγάλουν λεφτά. Σήμερα διαμαρτύρονται και σπεύδουν να αλλάξουν γιατρό αν δεν τους δώσει παραπεμπτικό για MRI. Γιατί σήμερα.. είναι δωρεάν!
Δεν θεωρούν και ούτε θέλουν να ξέρουν για το ποιος πληρώνει και τι. Όπως και χθες με τις Κυπριακές Αερογραμμές και προχθές με τις τράπεζες, είναι σίγουροι πως λεφτά υπάρχουν και θα υπάρχουν, άρα κανένα πρόβλημα ως προς την εκμετάλλευση.
Όμως, το νερό στην Πάφο και τη Λεμεσό έλειψε, τράπεζες έκλεισαν, οι Κυπριακές Αερογραμμές διαλύθηκαν. Μέρος αυτού του μοτίβου είναι και το Γενικό Σχέδιο Υγείας.
Πηγή: Philenews