Table of Contents
Την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου, το Μέγαρο Μαξίμου ετοιμαζόταν για ακόμα ένα Σαββατοκύριακο. Ο Πρωθυπουργός ωστόσο, δεν ήταν ήρεμος. Στην ατμόσφαιρα υπήρχε ένταση λόγω των εκλογών στην ΕΟΕ. Ο περίγυρός του είχε μοιραστεί στα δύο, καθώς η αντιπαράθεση ανάμεσα στον Ισίδωρο Κούβελα, σύζυγο της Ντόρας Μπακογιάννη, και τον Σπύρο Καπράλο, ο οποίος λέγεται ότι αποτελούσε επιλογή και του Κυριάκου Μητσοτάκη, ήταν σφοδρή.
Τόσο πολύ είχε απορροφήσει το Μέγαρο Μαξίμου αυτή η εκλογική – και οικογενειακή – αναμέτρηση, η οποία θα διεξαγόταν τη Δευτέρα, ώστε τα στελέχη του δεν έδωσαν καμία σημασία στα αγωνιώδη τηλεφωνήματα υπουργών και βουλευτών, που ρωτούσαν αν θα έπρεπε να ακυρωθούν οι κομματικές εκδηλώσεις που ήταν προγραμματισμένες για την Κυριακή 26 Ιανουαρίου. Την ημέρα, δηλαδή, των συλλαλητηρίων για τα Τέμπη.
Καμία σημασία στην ανησυχία βουλευτών
Ιδιαιτέρως ανησυχούσαν οι βουλευτές της περιφέρειας, διαβλέποντας ότι θα συγκεντρωθεί πολύς κόσμος σε αυτά, έπειτα από τη διάδοση του ηχητικού ντοκουμέντου που συγκλόνισε τους πολίτες. Δεν ήταν απίθανο να κατευθυνθεί το πλήθος σε μια κομματική εκδήλωση της ΝΔ και να προκληθούν επεισόδια. Ένας από τους ανησυχούντες κυβερνητικούς παράγοντες ρώτησε φίλους και ψηφοφόρους του, γιατί θα πήγαιναν την Κυριακή στη διαδήλωση της μικρής επαρχιακής πρωτεύουσάς τους. «Γιατί έτσι αισθανόμαστε», ήταν η αφοπλιστική απάντηση που έλαβε.
Αυτό το ρεύμα που αναπτυσσόταν στην κοινωνία, δε διαπέρασε εκείνες τις ώρες τον πυρήνα της κυβέρνησης. Οι τοίχοι, όχι του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά της αδιατάρακτης εξάχρονης εξουσίας, το κράτησαν απ’ έξω. «Μα τι είναι αυτά που λες;», ήταν η σχεδόν στερεοτυπική απάντηση που λάμβαναν τα «γαλάζια» στελέχη, που κάθονταν σε αναμμένα κάρβουνα. Φυσικά και δε θα αναβαλλόταν καμία εκδήλωση. Τελικά ακυρώθηκαν όλες το Σάββατο, εξαιτίας της εκδημίας του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου.
Η ιστορική στήλη του Βήματος στο inbox σου
Γίνε μέλος του καθημερινού newsletter που αποκαλύπτει όσα συμβαίνουν στο πολιτικό παρασκήνιο και απόκτησε πρόσβαση σε αποκλειστικό περιεχόμενο. ΕΓΓΡΑΦΗ
Στην τακτική κυριακάτικη ανάρτησή του στο Facebook, ο Κ. Μητσοτάκης ασχολήθηκε με τις μειώσεις των προμηθειών στις τράπεζες, τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, με την επίσκεψή του στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών στο Ασκληπιείο Βούλας, με τα προγράμματα αναβάθμισης των σπιτιών, τα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία, τη νέα νομοθεσία για την έμφυλη βία, τις νέες δράσεις για την απασχόληση και τις νέες επενδύσεις. Επίσης, πρότεινε σε όσους ενδιαφέρονται, να επισκεφθούν στην Εθνική Πινακοθήκη, την έκθεση με τα χαρακτικά του Φρανθίσκο Γκόγια, «τα οποία απεικονίζουν την κοινωνική αδικία και τις κοινωνικοπολιτικές συγκρούσεις».
Πού να φανταζόταν πόσο μακριά και ταυτόχρονα πόσο κοντά βρέθηκε με αυτή την ανάρτηση, στις αδικίες και στις συγκρούσεις που θα ακολουθούσαν σε λίγες ώρες. Στην πραγματικότητα, δεν χρειαζόταν μεγάλη φαντασία. Σχεδόν σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προβαλλόταν από την Πέμπτη, η είδηση ότι διοργανώνονταν συγκεντρώσεις με σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο» σε περισσότερες από 100 πόλεις στην Ελλάδα και σε 13 στο εξωτερικό.
Το πλήθος σάρωσε αυταπάτες και βεβαιότητες
Το βαθύ συναίσθημα που διαπερνά την ελληνική κοινωνία για τα νεκρά παιδιά των Τεμπών, ο Πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, σαν τους τυφλωμένους από εκδικητικούς θεούς ήρωες των αρχαίων τραγωδιών, δεν το αντιλήφθηκαν, δεν το αξιολόγησαν, δεν το κατανόησαν. Ίσως παρασύρθηκαν από τους σύγχρονους «θεούς» του Διαδικτύου, τα «γαλάζια» τρολ και ορισμένους «ακροκεντρώους kyriakistas», δυστυχώς και κάποιους υπουργούς, που καταλόγιζαν ύποπτα κίνητρα στη Μαρία Καρυστιανού και σε άλλους γονείς, ειρωνεύονταν το σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο», μιλούσαν για «εργαλειοποίηση των Τεμπών και για «νέους αγανακτισμένους». Όλοι αυτοί πίστεψαν ότι η λήθη θα έχει σκεπάσει έπειτα από δύο χρόνια το πένθος.
Το πλήθος σάρωσε τις αυταπάτες και τις βεβαιότητες. Την ώρα που ανέβαινε στο Facebook ο εβδομαδιαίος πρωθυπουργικός απολογισμός, ο κόσμος έφτανε με ό,τι μέσο μπορούσε στο Σύνταγμα. Στο μετρό γινόταν το αδιαχώρητο, με δυσκολία έφτανε κάποιος στις αποβάθρες. Πολλοί προτίμησαν να πάνε στη συγκέντρωση περπατώντας, γονείς με παιδιά στα καρότσια, παρέες μαθητών, ακόμα και από ακριβά ιδιωτικά σχολεία, φοιτητές, ηλικιωμένοι, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, από τα ακριβά προάστια και από τις υποβαθμισμένες γειτονιές. Μια ευρεία κοινωνική διαστρωμάτωση με μια συνειδητοποίηση που θα τη ζήλευαν όλα τα κόμματα.
Η οργή στον πρωινό καφέ και το βαρύ κλίμα στο Μαξίμου
Ωστόσο, όποιος βρέθηκε στη διαδήλωση της Κυριακής, δεν μπορούσε να μη διερωτηθεί αν ήταν μόνο η συγκίνηση που σήκωσε όλους αυτούς τους ανθρώπους από τον καναπέ τους ή αν τα Τέμπη ήταν η θρυαλλίδα για να εκδηλωθεί η δυσαρέσκεια της κοινωνίας απέναντι στην κυβέρνηση, η οποία δεν μπορεί να βρει διέξοδο στην αντιπολίτευση και βγαίνει στους δρόμους. Είναι ενδεικτικό ότι στα σύντομα επεισόδια, πέριξ της πλατείας Συντάγματος, ο κόσμος που βρέθηκε κοντά στις κρότου-λάμψης και στα δακρυγόνα, δεν έβριζε παραδόξως τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που αποτελεί κόκκινο πανί για τον αριστερό χώρο, αλλά τον Κ. Μητσοτάκη. Ίσως επειδή τα παίρνει όλα πάνω του, ίσως επειδή από εκείνον περίμεναν κάτι.
Αυτή την επιπρόσθετη πολιτική διάσταση των διαδηλώσεων, τη συνειδητοποίησε πριν από το επιτελείο του ο Κ. Μητσοτάκης, έστω και αν στην αρχή αιφνιδιάστηκε. Στο Μέγαρο Μαξίμου το κλίμα έγινε βαρύ και ασήκωτο, ήδη από την Κυριακή έψαχναν τρόπο διαχείρισης της αντίδρασης του πλήθους. Ο Πρωθυπουργός δέχθηκε εισήγηση να κάνει δήλωση, αλλά την απέρριψε.
Τη Δευτέρα, στον πρωινό καφέ, δεν μπορούσε να κρύψει την οργή του για τους συνεργάτες του που υποτίμησαν τις διαδηλώσεις, για τα μέσα ενημέρωσης που παρουσίαζαν με αντικυβερνητική προσέγγιση το θέμα, για τους άφωνους και κρυπτόμενους υπουργούς, για την αιφνίδια συνειδητοποίηση ότι υπήρξε πλήθος λανθασμένων χειρισμών από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, που ενίσχυσαν την εντύπωση της συγκάλυψης. Η ιδέα ότι κάποιοι πιστεύουν ότι ο ίδιος ή κεντρικά η κυβέρνηση συγκάλυψαν ενδεχόμενο λαθρεμπόριο καυσίμων, τού είναι μη ανεκτή.
Οι περισσότεροι υπουργοί, πλην Γιώργου Φλωρίδη και Παύλου Μαρινάκη, σε ακόμα μία κρίσιμη στιγμή, δε στήριξαν την κυβέρνηση. «Στο σκάκι, αν κάνεις λάθος στην τρίτη κίνηση, θα το πληρώσεις στην 20ή, αλλά τότε δεν μπορείς να κάνεις πίσω», σχολίαζε κορυφαίος υπουργός, αποδίδοντας λάθος χειρισμούς στο πρωθυπουργικό επιτελείο. Άλλοι επικαλέστηκαν έλλειψη ενημέρωσης, στέλεχος του Μεγάρου Μαξίμου παρέπεμπε στον «σφυγμό ενημέρωσης». Πρόκειται για ένα κείμενο ενδοκυβερνητικού καθορισμού της «γραμμής», το οποίο όμως, σύμφωνα με παραλήπτες του, αφιέρωνε την Παρασκευή τέσσερις αράδες στο θέμα των Τεμπών, επισημαίνοντας ότι είναι αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης, το Σάββατο το ίδιο και τη Δευτέρα περιελάμβανε μια αποδελτίωση της συνέντευξης Φλωρίδη.
Ο Πρωθυπουργός μεταδίδεται ότι αποφάσισε μόνος του να δώσει την τηλεοπτική συνέντευξη, μέσω της οποίας προσπάθησε να συνδεθεί με το λαϊκό συναίσθημα. Αναγνώρισε για πρώτη φορά τόσο καθαρά το συλλογικό τραύμα, «ως πρωθυπουργός και ως πατέρας» – στη συνέντευξη είπε ότι τον ρωτούν και τα δικά του παιδιά για τα Τέμπη και όπως διαβεβαιώνουν συνεργάτες του, δεν τον ρωτούν απλώς, τον πιέζουν. Αναγνώρισε τα λάθη σε επίπεδο κυβέρνησης και Βουλής, ομολόγησε ακόμα και τη δική του βιασύνη να κλείσει το θέμα, ξόδεψε τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο, ακυρώνοντας όλη την προηγούμενη στρατηγική για το θέμα.
Όσοι τον συνάντησαν τις τελευταίες μέρες, περιγράφουν έναν άνθρωπο φορτισμένο, που βγήκε βίαια από την αυτάρεσκη βεβαιότητα ότι όλα πάνε καλά, συνειδητοποίησε ότι το τραύμα είναι βαθύ και ότι χρειάζεται μια διέξοδος κάθαρσης. Μένει να φανεί πώς θα διαχειριστεί τη νέα και ενδεχομένως καθοριστική για εκείνον πραγματικότητα.
Πηγή: To Vima