Table of Contents
Οι Κινέζοι με την καινοτόμο DeepSeek σόκαραν τη Silicon Valey και τα αμερικανικά μεγαθήρια της τεχνητής νοημοσύνης, φανέρωσαν δυνατότητες ισχυρού ανταγωνισμού και μαζί την αξιοσημείωτη τεχνολογική πρόοδο, μα και την πρωτοφανή εξωστρέφεια που χαρακτηρίζει την άλλοτε περίκλειστη χώρα του Μάο.
Το μονοπώλιο έσπασε και πλέον ο ανταγωνισμός μεταξύ Κινέζων και Αμερικανών στον τεχνολογικό τομέα δεν έχει όρια. Προσεχώς θα δούμε και άλλα κινεζικά διεθνοποιημένα σχήματα, όπως το ALIBABA, να αναπτύσσουν αντίστοιχα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης, αμφισβητώντας ευθέως τη δαπανηρή κυριαρχία των αμερικανικών πολυεθνικών κολοσσών, οι οποίοι προφανώς θα επιχειρήσουν να απαντήσουν ώστε να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος.
Απαιτήσεις
Ηδη τα μεγάλα σχήματα της Καλιφόρνιας κινούνται, εγείρουν απαιτήσεις και προβάλλουν δικαστικές διεκδικήσεις από τις ανταγωνίστριες κινεζικές. Kαι ο Ιλον Μασκ έσπευσε να χαρακτηρίσει ανέντιμες τόσο τις πρακτικές όσο και τις τεχνολογικές καινοτομίες της DeepSeek, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους δικαστικούς αγώνες που μπορεί να ακολουθήσουν στη συνέχεια.
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι το επόμενο διάστημα θα είναι γεμάτο εντάσεις και συγκρούσεις, όσο και αν ο νέος αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, σε μια κρίση ειλικρίνειας, δήλωσε ότι η κινεζική επιτυχία είναι μια ευκαιρία και πρόκληση αφύπνισης για τις αμερικανικές τεχνολογικές εταιρείες.
Εκτός νυμφώνος
Οπως και να έχει, αυτή που μένει σίγουρα εκτός νυμφώνος είναι η Ευρώπη, η οποία βλέπει ανήμπορη τα τρένα της καινοτομίας, της τεχνολογικής προόδου και προδήλως της τεχνητής νοημοσύνης να περνούν. Το έλλειμμα καινοτομίας στη Γηραιά Ηπειρο είναι φανερό πια διά γυμνού οφθαλμού. Αποκαλύφθηκε εδώ και καιρό στην ευρωπαϊκή και ιδιαιτέρως στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία δεν μπόρεσε να αναπτύξει με τη δέουσα ταχύτητα ανταγωνιστικά διεθνώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα και είδε τα ομοειδή και απείρως φθηνότερα κινεζικά να κατακλύζουν αρχικώς τις αγορές της Ασίας και αμέσως μετά τις απαιτητικότερες της Ευρώπης.
Η Wolkswagen
Είναι τέτοια η πίεση που αντιμετωπίζει η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία που τελευταία κυκλοφορούν φήμες και πληροφορίες που φέρουν τη Wolkswagen έτοιμη να πουλήσει ή να αναθέσει τη διοίκηση παραγωγικών της μονάδων ανά τον κόσμο σε κινεζικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Κάτι που, στον βαθμό που επιβεβαιωθεί, θα έλθει να δηλώσει ακριβώς το ευρωπαϊκό έλλειμμα καινοτομίας. Πολύ περισσότερο αν σκεφτεί κανείς ότι τις προηγούμενες δύο δεκαετίες η γερμανική Wolkswagen κυριαρχούσε στην κυριολεξία στην κινεζική αγορά και ήταν αυτή που προικοδότησε με γνώση τους πανίσχυρους πια ασιάτες ανταγωνιστές της.
Αλλά δεν είναι ο μόνος παραγωγικός τομέας στην Ευρώπη που αντιμετωπίζει πρόβλημα καινοτομίας. Απουσιάζει χαρακτηριστικά πλέον η Ευρώπη από το παιχνίδι της τεχνητής νοημοσύνης, τείνει να χάσει τη μάχη της αποθήκευσης ενέργειας και δη των μπαταριών λιθίου πάλι από τους Κινέζους, δεν έχει να επιδείξει πολλά στους αυτοματισμούς και στην ανάπτυξη εφαρμογών ρομποτικής, κινδυνεύει να χάσει τα επίγεια τηλεπικοινωνιακά της δίκτυα από τα δυναμικά αναπτυσσόμενα, αμερικανικά και κινεζικά, δορυφορικά και ακόμη παραμένει εξαρτημένη ενεργειακά και εγκλωβισμένη σε συνθήκες υψηλού κόστους μετά τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο.
Αδυναμία
Οπως επισημαίνουν όσοι παρακολουθούν από κοντά τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και δυνατότητες, η Ευρώπη καταδιώκεται από θεσμικό έλλειμμα, από τη χαρακτηριστική αδυναμία της να λαμβάνει γρήγορα ρεαλιστικές αποφάσεις και να κινείται αποφασιστικά, χωρίς δογματισμούς, σε μια περίοδο καταιγιστικών οικονομικών, τεχνολογικών, γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών αλλαγών παγκοσμίως.
Το κέντρο της, η Κομισιόν εν προκειμένω, είναι απολύτως γραφειοκρατική και δεν έχει τις αποφασιστικές αρμοδιότητες να κινήσει τις μεγάλες υποθέσεις της, να καλύψει τα χρηματοδοτικά και άλλα κενά προκειμένου να κινητοποιήσει τις όποιες δυνάμεις διαθέτει.
Κατά βάση, η εκρηκτική περίοδος που ζούμε φανερώνει το έλλειμμα και το κενό της ευρωπαϊκής ενοποίησης, τα μεγάλα μειονεκτήματα που πηγάζουν από την αρχή της ομοφωνίας και βεβαίως από την αδύναμη ευρωπαϊκή διακυβέρνηση, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί τα κράτη-μέλη, ούτε να συγκροτήσει και να υπηρετήσει ένα ενιαίο σχέδιο.
Μικρές ηγεσίες
Πολύ περισσότερο όταν οι τρέχουσες ηγεσίες των κρατών-μελών είναι επίσης ασθενείς και μικρές σε σχέση με το βάρος και το βάθος των αποφάσεων που καλούνται να λάβουν. Το παρόν αμερικανικό σχέδιο, για παράδειγμα, μπορεί να φαντάζει υπερφίαλο και ανεδαφικό, αλλά υπάρχει πίσω ισχυρή ηγεσία ικανή να το υπηρετήσει.
Αντιστοίχως στην πολυπληθέστερη Κίνα υπάρχει και στιβαρή ηγεσία και μακρόπνοο βαθιά εξωστρεφές σχέδιο, ικανό να καταστήσει την Κίνα κυρίαρχη στην παγκόσμια οικονομία. Ακόμη και η πιεζόμενη από τον άδικο πόλεμο, που η ίδια ξεκίνησε, Ρωσία διαθέτει ισχυρή και ενιαία ηγεσία, ικανή να λαμβάνει αποφάσεις στον δέοντα χρόνο.
Η Ευρώπη δυστυχώς δεν διαθέτει αυτή την ικανότητα και δυνατότητα. Ο Μάριο Ντράγκι εκπόνησε ένα τέτοιο σχέδιο, το παρουσίασε, όλοι αντελήφθησαν τις προειδοποιήσεις και τους κινδύνους που η έκθεση περιελάμβανε, αλλά πέραν των επαίνων ουδέν.
Υποχωρήσεις
Οι αποφάσεις δυστυχώς καθυστερούν και οι πολιτικές δεν εφαρμόζονται ενιαία και ισόρροπα, με αποτέλεσμα η Ευρώπη να υποχωρεί διαρκώς. Για να βγει από το σημερινό τέλμα επιβάλλεται να ενοποιηθεί δημοσιονομικά και χρηματοδοτικά, ώστε να ανακτήσει τους απαιτούμενους πόρους για μεγάλη πολιτική ανάπτυξης, να αποδεχθεί μέτρα κρατικής ενίσχυσης σε κρίσιμους παραγωγικούς τομείς και να υποστηρίξει χωρίς περιορισμούς την ανάπτυξη της τεχνολογικής γνώσης και καινοτομίας, όπως και να αποκτήσει βεβαίως τη δική της άμυνα. Αλλιώς θα κινδυνεύσει πραγματικά να μείνει πίσω και βαθμιαία να υποβαθμιστεί από μια ισχυρή παραγωγική ζώνη σε έναν τόπο υπηρεσιών.
Προβληματισμός
Οπως λένε χαρακτηριστικά όσοι παρακολουθούν από κοντά τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, η Ευρωπαϊκή Ενωση, αν δεν λάβει γρήγορα αποφάσεις, θα φθίνει παραγωγικά και ανταγωνιστικά και βαθμιαία θα μετατραπεί σε έναν τόπο να ζει κανείς καλά αλλά όχι να παράγει και να δημιουργεί. Δηλαδή να μετεξελιθχεί σε μια «Φλόριντα του πλανήτη».
Παλαιά πολλοί επισήμαιναν υποτιμητικά ότι η Ελλάδα τείνει να μετατραπεί σε «Φλόριντα της Ευρώπης» και τώρα ολόκληρη η Ευρώπη απειλείται να μετατραπεί σε «Φλόριντα» ολόκληρου του πλανήτη. Εξέλιξη και προοπτική η οποία προφανώς κανέναν δεν συγκινεί, παρά μόνο προβληματίζει, θέτοντας υπό κρίση και αμφισβήτηση όλες τις κυβερνήσεις και όλες τις ευρωπαϊκές αρχές.
Πηγή: ToVima.gr