«Το μεγαλύτερο βιβλίο του κόσμου είναι το βιβλίο των δικαιολογιών», αναφέρει ένα απόφθεγμα που αποδίδεται στον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Το θυμήθηκα το βράδυ της Τετάρτης, παρακολουθώντας τη συνέντευξη τουΠρωθυπουργού για ταΤέμπη. Ειδικότερα, ακούγοντάς τον να προσπαθεί να δικαιολογήσει τη δική του καταφανή προσπάθεια, από τις πρώτες ώρες του δυστυχήματος, να το εμφανίσει αρχικά ως απόρροια ενός ανθρώπινου λάθους και σε δεύτερο χρόνο, ως αποτέλεσμα της αυτανάφλεξης των ελαίων των δύο μηχανών των τρένων.
Όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, οι δικαιολογίες στην πραγματικότητα συνιστούν μετάθεση ευθυνών και κυρίως μιας, η οποία είναι και η χειρότερη εκδοχή τους: η λανθασμένη πληροφόρηση στον πρωθυπουργό. Την παρέχουν, εκουσίως ή ακούσια, οι υπηρεσίες, οι όποιοι αρμόδιοι, όσο ψηλά ή κοντά στο γεγονός βρίσκονται. Εκείνος υπερασπίζεται το λάθος, προσαρμόζει τη στρατηγική του πάνω σε αυτό, επιμένει, απορρίπτει άλλες πιθανότητες, κακίζει όσους τις θέτουν, διαγιγνώσκει, στηλιτεύει, καταγγέλλει, κατακεραυνώνει ανομολόγητες προθέσεις, που όμως όλες κινούνται στη σφαίρα της μικροκομματικής εκμετάλλευσης.
Ολα αυτά έως τη στιγμή που εκ των πραγμάτων, εξαναγκάζεται να αναγνωρίσει πως ενδεχομένως «το απίθανο μπορεί να είναι και πιθανό».
Το «απίθανο», η φονική εμπορική αμαξοστοιχία να μετέφερε παράνομα εύφλεκτες ύλες, οι οποίες εξερράγησαν και από την έκρηξη ενδεχομένως να υπήρξαν περισσότερα θύματα από αυτά που θα προκαλούσε η απλή σύγκρουση των δύο τρένων. Επί 23 μήνες αυτό το «απίθανο» ήταν έργο συνωμοσιολόγων και το διακινούσαν «ψεκασμένοι» οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας και, ως συνήθως, γνωστοί κύκλοι της Ακροδεξιάς.
Η ιστορική στήλη του Βήματος στο inbox σου
Γίνε μέλος του καθημερινού newsletter που αποκαλύπτει όσα συμβαίνουν στο πολιτικό παρασκήνιο και απόκτησε πρόσβαση σε αποκλειστικό περιεχόμενο. ΕΓΓΡΑΦΗ
Πότε γίνεται η παραδοχή; Μόλις μερικές ημέρες προτού το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο εκδώσει το πόρισμά του επί όσων ευρημάτων είχαν απομείνει στον χώρο της σύγκρουσης (γιατί τα περισσότερα «μπαζώθηκαν» αμέσως) και το «απίθανο» μπορεί να είναι εν τέλει και «πιθανό».
Εχει κάποια εικόνα για το τι θα αναφέρει το πόρισμα του ΕΜΠ ο Πρωθυπουργός, ώστε να ανοίγει ένα τέτοιο παράθυρο σε κάτι που σύσσωμη η κυβέρνησή του και ο ίδιος προσωπικά πολέμησαν επί 23 μήνες; Άγνωστο. Το σίγουρο είναι ότι η άκομψη, διά της μεταθέσεως ευθυνών, στροφή που επιχειρεί, θορυβημένος από τις ογκώδεις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας της περασμένης Κυριακής, δημιουργεί σοβαρότατο ρήγμα στη δημόσια εικόνα του.
Αν η γραμμή άμυνας της κυβέρνησης είναι ότι ο Πρωθυπουργός παραπλανήθηκε για τα αίτια της έκρηξης, κατά τη σύγκρουση και επί σχεδόν δύο χρόνια επέμενε εμφατικά στην ψευδή εικόνα που του είχε δοθεί, μοιραία διερωτάται, με ανησυχία, κανείς, αν υπάρχουν και άλλα ζητήματα κυβερνητικής πολιτικής, στα οποία έχει παραπλανηθεί ή εξακολουθεί να παραπλανάται, από αρμοδίους και αναρμοδίους. Και, εύλογα, αν τελικά όλο αυτό συνιστά σύμπτωμα της ελληνικής δημόσιας ζωής.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι ο προκάτοχός του, κ. Τσίπρας, με κυνισμό που δημιούργησε αισθήματα σχεδόν ναυτίας, παραδέχθηκε, αφού είχε αποχωρήσει από την ηγεσία της χώρας, ότι «είχε αυταπάτες» σχετικά με τη διαχείριση της κρίσης. Και έως τώρα, έξι χρόνια μετά την ήττα του, στις εκλογές του 2019, δεν έχει ζητήσει μια ειλικρινή συγγνώμη που οι «αυταπάτες» του κόστισαν άνω των 100 δισ. ευρώ στον ελληνικό λαό και ένα τρίτο μνημόνιο, το οποίο αντικειμενικά είναι το χειρότερο των δύο προηγουμένων – ως γνωστόν, εκπλειστηρίασε και τα «ασημικά» του σπιτιού.
Όσον τον αφορά, δε, τον κ. Μητσοτάκη, τα Τέμπη δεν είναι η πρώτη φορά που επικαλείται παραπλανητική ενημέρωση για να δικαιολογηθεί. Υπάρχει ακόμα μία, καταγεγραμμένη, έπειτα από δική του παραδοχή, περίπτωση: δεν γνώριζε τίποτε για τις υποκλοπές, αγνοούσε παντελώς τις παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων από την ΕΥΠ, δεν είχε ακούσει κάτι για το Predator, παρά το γεγονός ότι 500 μέτρα από το γραφείο του, στο υπουργείο των Εξωτερικών, ένας κομματικός εντεταλμένος υπέγραφε άδειες για την εξαγωγή του παράνομου λογισμικού σε τρίτες χώρες.
Αν και είμαι βέβαιος ότι οι εταιρείες δημοσκοπήσεων θα σπεύσουν σύντομα να επικροτήσουν την ειλικρίνεια (;) της πρωθυπουργικής άγνοιας, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η επικρότηση αυτή είναι σε αντιστοίχιση με την εικόνα που έχει η κοινωνία για τον… παραπλανηθέντα Πρωθυπουργό της χώρας. Και πολύ περισσότερο, ότι αυτή θα σταθεί ικανή να του δώσει τη διέξοδο από την κρίση που αντιμετωπίζει.
Οι πολίτες αναμένουν να αποδείξει εμπράκτως και με δραστικές ενέργειες ότι έχει, πρώτον, μεταμεληθεί αναφορικά με την επιτηδευμένη «αγνόηση» της τραγωδίας των Τεμπών. Και, δεύτερον και ουσιαστικότερο, ότι θα υλοποιήσει στο ακέραιο την υπόσχεσή του για «όλα στο φως». Όλα όμως. Μόνο οι καθαρές εξηγήσεις μπορούν να αναστηλώσουν το χαμένο του γόητρο, και εν μέρει το πολιτικό του κεφάλαιο που χάθηκε στα 40 λεπτά της συνέντευξης της Τετάρτης…
Πηγή: To Vima
